Griekenland en fikkies

Hallo allemaal, 

Het is inmiddels alweer ruim twee weken geleden dat wij een reisverhaal schreven. In de tussentijd is er alweer een hoop gezien en gedaan. 

Via Ercolano, bij de Vesuvius zijn wij naar Trani gegaan. Een mooi stadje onder de grote stad Bari, aan de Italiaanse kust.  Een dagje genoten, maar ook een beetje stress gehad voor de overtocht naar Griekenland. Door slechte weersomstandigheden was onze overtocht een paar uur vertraagd, waardoor we niet om 19.30 uur, maar pas om 23.59 zouden vertrekken. Daarnaast hadden we geen idee waar we moesten zijn voor de afvaart, want we hadden geen digitale tickets of een andere bevestiging ontvangen. Daarom maar een beetje bijtijds naar Bari gegaan, en daar het hoofdkantoor maar gebeld. Die vertelde ons dat we naar een adres moesten om de tickets op te halen. Bij het betreffende adres kregen we te horen dat we naar de haven moesten om daar de tickets op te halen. Gelukkig kwam het bij de haven inderdaad allemaal goed en hadden we eindelijk de tickets op zak. Op het haventerrein de camper neergezet en gekookt, en de jongens op bed gelegd, allemaal met het kalme idee dat we aan boord in de camper konden blijven en slapen. Toen Tino een praatje ging maken met onze Nederlandse camperburen, bleek dit echter niet te mogen volgens hen. Bij navraag was het inderdaad not done om aan boord in je voertuig te blijven. Volgende de dame van de balie geen probleem, we konden aan boord een upgrade kopen. Tassen gepakt voor een nachtje in een hut aan boord en om 23.30 waren we aan boord. Aan boord werd ons door een slecht Engels sprekende purser verteld dat we wel op de overloop van de trappen konden slapen aangezien we geen hut geboekt hadden. Na een hoop gezeur konden we dan toch nog een 4-persoonshut boeken en lagen we om 00.30 dan toch nog met zn allen in een echt bed aan boord. De ochtend maakte de stress van de vorige avond en de slechte nacht (hoge golven en rollen door het bed) goed, want de zon scheen! 

Aangekomen in Patras zijn we meteen doorgereden naar een camping aan de Griekse kust. Daar konden we lekker even bijkomen en kijken wat onze plannen voor Griekenland waren. Sowieso vaak wildkamperen, want hoewel het officieel verboden is, wordt het wel gedoogd. Ons eerste wildkampeeravontuur was op Akoli Beach, een stenenstrand waar onze camper heel goed kon staan. We hebben daar een vuurtje gemaakt, gekookt op het vuurtje, gezwommen (koud!) en een beetje gerommeld. 

Na dit avontuur was het tijd voor weer wat cultuur. We zijn naar Diakopto gereden, waar je met een heel klein treintje door de Varaikos kloof kunt rijden. De rit gaat van Diakopto naar het dorp Kalavryta op de top van de berg, 22 km verderop. In deze 22 km gaat het treintje 750 meter omhoog, en maakt daarbij gebruik van een tandrad op de plekken waar het erg steil wordt. Prachtige natuur onderweg, met watervallen, kloven, bossen en afgronden. Genieten! Het traject heeft een station op het midden, waarvan je naar het grootste klooster van Griekenland kunt wandelen. De tocht naar dit klooster, Mega Spileo, gaat dwars door de bergen en is fantastisch. Het klooster zelf was niet heel indrukwekkend, maar toch wel bijzonder, omdat het deels in de rotsen zit. Toen we met het treintje weer beneden in Diakopto waren hebben we lekker eten gehaald bij de Griekse snackbar. 

Nog meer cultuur, want vanuit Diakopto zijn we, met een tussenstop bij een Griekse mall met skatebaan en speeltuin, doorgereden naar Mycene. Na een pittige fietstocht bergopwaarts hebben we de oude stad bekeken. Het zonnetje scheen, het was interessant om te zien hoe ze vroeger leefden en het uitzicht was ook nog eens heel mooi. Een toplocatie voor ons. Hierna zijn we doorgereden naar het stadje Nafplio, wat voor Athene de hoofdstad van Griekenland was. Dwars door de bergen, met oneindig veel sinaasappel- en olijfbomen. Alle bomen hangen nog tjokvol met sinaasappels. Nafplio was erg chill en mooi, met een goede mix tussen stad en zee. Wij hadden de camper op een grote parkeerplaats in de haven gezet, aan het water. 

En toen was het feest, want Jelle en Simone waren jarig. Het blijft bijzonder om op dezelfde dag jarig te zijn, en dit hebben we dan ook groots gevierd. Met lekkere broodjes bij het ontbijt, taart als lunch, ballonnen en slingers en kadootjes was het een echte verjaardag. De zon scheen, en het was lekker warm, dus we hebben ook nog gezwommen. In de middag zijn we naar het kasteel boven op de berg geklommen, waar je een uitzicht over het hele dal en de zee had. Als afsluiter van de dag zijn we uit eten geweest. Topdag! 

Na Nafplio zijn we naar Athene gereden, met hoge verwachtingen van de Akropolis. Na dapper stuur- en rijwerk van Tino door de drukke stad met die enorme camper zijn we zonder ongelukken bij de Akropolis aangekomen. Helaas stond hij voor een groot deel in de steigers (schijnt al jarenlang het geval te zijn), en viel het allemaal eerlijk gezegd wat tegen. Het enige wat echt indruk maakte was het uitzicht over de enorme stad Athene, met nagenoeg allemaal witte gebouwen. Na de Akropolis zijn we een hamburger wezen eten (echt geen aanrader!), en hebben we nieuwe sokken gekocht. Op de een of andere manier zijn ze of stuk, of vies, dus dat was geen overbodige luxe. 

Op dit moment zijn we in Nea Makri, een plaatsje aan de kust, ten noorden van Athene. We staan hier op een camping, zodat we even kunnen douchen en wassen, ook wel fijn. Ons plan voor deze zondag is om een mooi plekje te vinden langs de kust en daar te wildkamperen. Gister was het slecht weer, maar vandaag schijnt de zon weer volop. Op de berg Parnassus schijnt een flink pak sneeuw te liggen, dus we trekken langzaam die kant op.

Al met al is het een heel verhaal geworden, we zullen proberen de blog iets beter bij te houden. 

Lieve groet, 

Tino, Simone, Floris, Teun en Jelle