Montenegro en skien in Bosnie

Hallo allemaal! Hopelijk hebben jullie allen een fijne kerst gehad. 

Onze vorige blog eindigde met de twijfel tussen skien in Oostenrijk of Tsjechie. Het is maar goed dat we allemaal niet zo vasthoudend zijn aan plannen of ideeen, want op dit moment zijn we aan het skien in Jahorina, Bosnie. 

De laatste keer dat we ons blog schreven waren we in Albanie, aan het meer van Shkoder. Een prachtige omgeving met veel (ongerepte) natuur, waar er nauwelijks toerisme is. Dat Albanie zich op dit gebied aan het ontwikkelen is, bleek wel uit de camping waar we stonden. Een resort in aanbouw, waar ze druk bezig waren met het bouwen van een zwembad, hotel, huisjes, een restaurant en heel veel activiteiten. Voor ons was het al heel erg leuk dat er een kabelbaan hing. Verder hebben de jongens veel plezier gehad met een kapotte elektrische auto. 
Ook hier scheen de zon, dus Tino en Simone konden hier lekker een workoutje doen in het zonnetje. In de middag zijn we gaan rijden naar de Montenegrijnse kant van het meer van Shkoder. 

Na zonder problemen de douane gepasseerd te hebben, had Tino wederom een prachtig wildkampeerplekje opgezocht. Tussen de bergen en het meer in, hebben we een flink vuurtje gemaakt om op te koken en van te genieten. De volgende dag zou een van de laatste dagen zijn dat ze zonnig weer voorspelden, dus we besloten hier nog even optimaal van te gaan genieten aan het strand van Montenegro. Wij vonden hiervoor een mooie plek in Jaz, een strand vlakbij Budva. Wij verbaasden ons over het enorme contrast tussen Albanie en Montenegro. Waar je in Albanie 60 jaar terug in de tijd gaat, is Montenegro, zeker aan de kust heel toeristisch en modern. Voor ons jammer, wat de wilkampeermogelijkheden werden hierdoor zeer beperkt. 

Na een zorgeloos dagje strand (zonnig maar niet heel warm), kwam er een klein probleempje om de hoek kijken. Ons gas was namelijk op. Hoewel de meter in de camper aan gaf dat we pas op de helft van het gas zaten, was de tank toch echt helemaal leeg. En we hadden niet de juiste koppeling om te kunnen tanken in Montenegro. Bij de tankstations hadden ze ook geen koppelingen dus moesten we zelf op zoek. Na een hoop rijden van Kotor naar Tivat en weer naar Kotor waren we bij een grote bouwmarkt. Hier zouden ze een koppeling moeten hebben, maar dit bleek de verkeerde te zijn. Gelukkig wist een van de medewerkers een autobedrijf die zeker weten de koppeling zou hebben. Deze hadden hem ook niet, maar ze konden wel iemand bellen die het kon regelen. Van die man kregen we te horen dat we de volgende dag om 16 uur terug moesten komen en dat hij dan een koppeling zou hebben. Op hoop van zegen hebben we de camper naast een tankstation geparkeerd en zijn we maar uit eten gegaan (koken kon uiteraard ook niet). De volgende dag hebben we wat gefietst en waren we om 16 uur bij de beste man. Helaas was hij er niet, hij zou er om 17 uur zijn. Nog een uurtje wachten dan maar. Gelukkig was dit alles niet voor niets, want hij was er, en met de juiste koppeling. We konden weer gas tanken, en daarmee ook koken en de camper verwarmen. Wat een luxe!

Na dit barre avontuur zijn we dwars door de bergen van Montenegro naar Niksic gereden. Wat een natuur, en wat een uitzichten! Niksic was voor ons de laatste stop in Montenegro. Een leuke camping aan een kraakhelder beekje. Douchen bij de eigenaren in huis en de eerste sneeuw van deze winter. Toch wel bijzonder als je je workout doet in Montenegro terwijl het sneeuwt. 

Na Niksic zijn we Bosnie-Herzegovina binnen gereden. We hebben de rivier de Drina gevolgd, volgens bronnen de enige rivier in Europa met drinkwater. Of dat daadwerkelijk zo is, geen idee want we hebben het niet geproefd. We wilden graag naar een camping waar je allerlei buitensporten kon doen, maar helaas waren deze allemaal dicht. Mocht je nog eens een sportieve vakantie willen, kijk dan eens naar dit prachtige gedeelte van Bosnie. Wederom genoten van het uitzicht en de omgeving waar we doorheen reden. 

Na al het rijden van de afgelopen weken, zijn we nu voor het eerst wat langer op een plek. En wel om te skien. Er bleek in Bosnie een mooi skigebied te liggen, die ook nog eens op onze 'route' lag. Dus nu zijn we al een paar dagen aan het genieten van de sneeuw. Floris en Teun konden na een dagje les met ons van de berg af, Jelle heeft er wat langer over gedaan maar ook hij is vandaag met ons naar beneden geskied, ondertussen naar iedereen roepend: 'Aan de kant, aan de kant, hier komt Spuit 11, de brandweerolifant.' We zijn nu aan het overwegen om hem te leren heel hard Achtung! te roepen. 

Morgen is ons laatste dagje skieen, en ook ons laatste dagje Jahorina. Morgenavond rijden we naar Sarajevo om deze naar het schijnt erg mooie stad te bezoeken. 

Waar we met de jaarwisseling zijn weten we nog niet precies, maar we hopen op mooi vuurwerk. Wij willen jullie allen alvast een gelukkig nieuwjaar en alle goeds voor 2022 wensen!

Liefs, 

Tino, Simone, Floris, Teun en Spuit 11